Ο ΥΠΕΡΒΑΤΙΚΟΣ ΜΑΧΗΤΗΣ

Χαιρετίζω την επικοινωνία με όλους τους φίλους γνωστούς ή άγνωστους,συνασκούμενους μου στο Μούι Τάι ή σε οποιαδήποτε άλλη πολεμική τέχνη. Ξεκινάω με ένα άρθρο που σχετίζεται με κάτι αόρατο ,απρόσιτο ίσως για πολλούς αλλά ταυτόχρονα υπαρκτό. Είναι ο προσωπικός μας άθλος που όλοι μας καλούμαστε (στο μέτρο που ο καθένας μας ορίζει) κάποια στιγμή στη ζωή μας να αντιμετωπίσουμε.Είναι σκέψεις που θέλω να μοιραστώ μαζί σας μιας και πιστεύω πως οι πολεμικές τέχνες και δη το Μούι Τάι έχει πολλά περισσότερα να μας προσφέρει.

Η έννοια της υπερβατικότητας σχετίζεται με τον προσωπικό Άθλο που αναφέραμε. Οι Άθλοι με τη γενικότερη έννοια του όρου απαντώνται στη μυθολογία του Ηρακλή και έχουν καταγραφεί στην Ελληνική μυθολογία ως τα δώδεκα κατορθώματα του μυθικού ήρωα προκειμένου να εξαγνισθεί για το φόνο της γυναίκας του και των παιδιών του, που είχε διαπράξει όταν τον τρέλανε η Ήρα . Για το σκοπό αυτό, ο Ηρακλής πήγε στο Μαντείο των Δελφών και πήρε χρησμό, σύμφωνα με τον οποίο έπρεπε να υπηρετήσει για δώδεκα χρόνια τον Ευρυσθέα, βασιλιά της Τίρυνθας, και να πραγματοποιήσει τους άθλους που του πρόσταζε εκείνος.

Ο κάθε Άθλος έχει μέσα του έντονο το χαρακτήρα της σύγκρουσης και της υπέρβασης και αποτελεί ένα στάδιο της εξελικτικής μας διαδικασίας και της πνευματικής μας ανέλιξης.Απέναντί του ο κάθε άνθρωπος έχει να βρεί τη Λερναία Ύδρα, το μυθικό τέρας που κατατρώει κάθε πλάσμα που στέκεται απέναντί του και ζει σε μια στάσιμη λίμνη.Τα 9 κεφάλια της Λερναίας Ύδρας αντιπροσωπεύουν τις εγωιστικές μας σκέψεις αλλά και την αντίδραση που συνοδεύει κάθε προσπάθεια καταστολής τους.Ο περιορισμός τους δεν απαιτεί μια απλή προσπάθεια καταστολής αλλά όπως και στο μύθο, γίνεται επιτακτική η ανάγκη για καύση του κομμένου κεφαλιού – σκέψης και η εξάγνιση του μαχητή μέσω της φωτιάς.Η φωτιά αντιπροσωπεύει το στοιχείο της κάθαρσης ,της έντονης προσπάθειας και της πνευματικής αναγέννησης.
Εννοείτε βέβαια πως αν ο μαχητής δεν μπορέσει να καθαρίσει το νου του από τα κατώτερης φύσης συναισθήματα και αντιδράσεις η Υπέρβαση και ο Άθλος θα είναι πολύ δύσκολος έως ακατόρθωτος.Αυτή είναι άλλωστε και η συμβολική σημασία των κόπρων του Αυγεία.Σύμφωνα με το μύθο η Κόπρος του Αυγεία ήταν η κοπριά που είχε συγκεντρωθεί στους τεράστιους στάβλους του βασιλιά της Ήλιδος Αυγεία με τις 3.000 βόδια, οι οποίοι δεν είχαν καθαρισθεί επί πολλά (αναφέρεται και 30) έτη. Το καθάρισμα αυτών των στάβλων από όλη την κοπριά μέσα σε μία μόνο ημέρα ήταν ο πέμπτος άθλος του Ηρακλή.
Ο Ηρακλής καθάρισε την κοπριά σκάβοντας δύο χαντάκια στα θεμέλια των στάβλων και στρέφοντας μέσα από αυτά τα νερά του Πηνειού και του Αλφειού προς τους στάβλους. Τα νερά των δύο αυτών ποταμών παρέσυραν όλη την κοπριά και καθάρισαν μέσα σε πολύ λίγο χρόνο αυτό που αρχικά φαινόταν ακατόρθωτο.

Απο τους πιο γνωστούς Προσωκρατικούς φιλόσοφους ο Ηράκλειτος μας γνωσιοδότησε με τη περιφημη φράση ‘Πόλεμος Πατήρ Πάντων’ .Αυτό σημαίνει πως νόμος στη φύση είναι οι συγκρουσιακές καταστάσεις οι οποίες ταυτοποιούν και προσδιορίζουν όλα τα αντικείμενα της πραγματικότητας του κόσμου μας.Αποτέλεσμα της σύγκρουσης είναι αυτό που στην ανθρώπινη νόηση ονομάζουμε νίκη-ήττα.Η νίκη και η ήττα δεν υπάρχουν στα φυσικά φαινόμενα (για παράδειγμα ανάμεσα στη σύγκρουση δυο τεκτονικών πλακών δεν υπάρχει νίκη – ήττα) , είναι δημιούργημα της ανθρώπινης νόησης και έρχονται να ενδυναμώσουν ή να αποδυναμώσουν το μικρό μας ‘Εγώ’. Παρ’όλ’αυτά η νίκη και η ήττα ως διττές όψεις του ίδιου νομίσματος γίνονται αντικείμενο της συνείδησης ενός μαχητή και τον επηρεάζουν.

Μπορούν όμως οι δυο αυτές καταστάσεις να γίνουν στόχος για έναν σύγχρονο μαχητή; Όταν η στοχοθεσία τους δεν μπορεί να γίνει μέρος του υπερβατού τότε και ο μαχητής δεν μπορεί να κάνει την υπέρβαση. Κυνηγάει τον τίτλο και τη διάκριση όπως ένας μικρός την κενοδοξία και το μάταιο. Αυτεπιβεβαιώνεται μέσα απο τους όμοιους του και αναδεικνύει τη μικρότητά του μέσα από μια νίκη που τελικά γίνεται Πύρρειος.

Υπερβατικός δεν μπορεί να είναι μόνο εκείνος που υπομένει κάτω από αντίξοες συνθήκες αλλά και εκείνος που μπορεί να αντιστέκεται στις ευκολίες χωρίς να γίνεται βορρά της ηδονής και της ευχαρίστησης.Το ίδιο βέβαια και η αντίδραση του κατά τη μάχη ,όταν σέβεται τον εαυτό του ,δεν υποτιμά τον αντιμαχόμενό του και ποτέ δεν τον αντιμετωπίζει σαν εχθρό.Δεν τον εξευτελίζει με χειρονομίες και εννοείτε ποτέ δεν πανηγυρίζει σε περίπτωση που αυτός βρεθεί σε μειονεκτική θέση και δεν μπορεί να ανταποκριθεί.

Η Υπέρβαση όμως με τη γενικότερη έννοια δεν μπορεί να υπάρχει χωρίς το απαραίτητο γνωσιολογικό και πνευματικό υπόβαθρο .Μόνο όταν αυτό πληρωθεί ,ο προσωπικός άθλος αναδύεται και οι ιδεατές έννοιες Σεβασμός, Πίστη και Αγάπη κάνουν το βατό Υπερβατό.