Πριν
μερικες μέρες πήγα μια βόλτα στο
σπατατζίκι. Μια περιοχή ανάμεσα στη
λίμνη του Μαραθώνα και τον Άγιο Στέφανο.
Εκεί που περπατούσα βλέπω μια γραμμή
στο χωματόδρομο να ξεχωρίζει από το
υπόλοιπο τοπίο. Στην αρχή μου φάνηκε
σαν γραμμή που αφήνει η ροή του βρόχινου
νερού.
Πλησίασα
να δω τι είναι και προς έκπληξή μου
διέκρινα πολλά μυρμήγκια να ακολουθούν
τη συγκεκριμένη διαδρομή και κυριολεκτικά
να τη χαράζουν στο έδαφος. Είδα επίσης
να μεταφέρουν τους
σπόρους που μάζευαν προς
μια κατεύθυνση , να τους
αποθέτουν σε ένα μέρος δίπλα από τη
φωλιά τους (αποθήκη) και από
εκεί άλλα μυρμήγκια (εργάτες)
να τους μεταφέρουν στη
φωλιά.
Η
οργανωμένη συμπεριφορά της αποικίας
τους σαν να μου έστελνε
ένα μήνυμα , κάνοντας με
να διακρίνω ίχνη 'ανώτερης' νοημοσύνης
, κρυμμένα στη συνεργασία ενός συνόλου
από λιγότερο ανεπτυγμένες μορφές ζωής
(το κάθε μυρμήγκι ξεχωριστά ). Προφανώς
ο σχεδιασμός της φωλιάς ,η μεταφορά και
η αποθήκευση της τροφής δεν μπορεί να
ήταν το προκαθορισμένο
σχέδιο ενός συγκεκριμένου μυρμηγκιού.
Η περίπτωση της βασίλισσας αποκλείεται
καθ'ότι εξυπηρετεί αποκλειστικά και
μόνο αναπαραγωγικούς σκοπούς.
Αυτό
που τότε μου ήρθε σαν συνειρμικά σκέψη
, είναι πως κάτι
αντίστοιχο ίσως συμβαίνει και με το
σώμα μας. Το ανθρώπινο σώμα
αποτελείται από πολλά κύτταρα τα οποία
σχηματίζουν ιστούς (όργανα) με
διαφοροποιημένες λειτουργίες. Υπάρχουν
κύτταρα που σχηματίζουν
το συκώτι , τα νεφρά ή τον εγκέφαλο μας.
Καθένα από αυτά εκτελεί μια συγκεκριμένη
λειτουργία , αλλά σε καμία περίπτωση
δεν έχει και δεν μπορεί να έχει επίγνωση
του ολικού σχεδίου (λειτουργίας του
οργανισμού) ή του σχεδίου λειτουργίας
των υπολοίπων ομάδων των κυττάρων μας
(ιστών και οργάνων) . Δεν
μπορεί ένα κύτταρο από
το συκώτι μας να
γνωρίζει πως και γιατί λειτουργούν με
ένα συγκεκριμένο τρόπο
τα κύτταρα των ματιών μας.
Δεν
είναι δηλαδή κανένα κύτταρο προικισμένο
με συλλογικό πνεύμα προτού το ίδιο
αρχίσει να λειτουργεί συλλογικά και
επομένως δεν χρειάζεται να απαιτήσουμε
και καμία ύπαρξη πνεύματος ως κινητήρια
δύναμη ενός οργανισμού.
Η
ζωή γενικότερα είναι ολιστικό φαινόμενο
.Αν κάποιος μπορεί να διακρίνει τα ίχνη
της και δεν τα
προσπεράσει βιαστικά ,τότε η λάμψη από
τα μηνύματα που θα λάβει ίσως φωτίσουν
ακόμη περισσότερο τη θέση του σε αυτό
που ονομάζουμε Ζωή.
